Konsekwencje złożenia deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j.: Dz. U. Z 2020 r., poz. 1342, ze zm.) – dalej: ustawa o PPK, pod pojęciem uczestnika pracowniczych planów kapitałowych (PPK) należy rozumieć osobę fizyczną, która ukończyła 18. rok życia, w imieniu i na rzecz której pracodawca zawarł umowę o prowadzenie PPK z instytucją finansową.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 ustawy o PPK, uczestnictwo w PPK jest dobrowolne. W związku z tym uczestnik PPK może zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK, przy czym pracownik musi w takim przypadku złożyć deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK podmiotowi zatrudniającemu w formie pisemnej.

Deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK może złożyć:
- pracownik, który nie chce zostać zapisany do PPK, wówczas konsekwencją złożenia takiego oświadczenia będzie to, że pracodawca nie zawrze dla tego pracownika umowy o prowadzenie PPK;
- uczestnik PPK – w tym przypadku rezultatem złożenie deklaracji będzie zaprzestanie dokonywania (odprowadzania) wpłat do PPK.

Wynika z tego, że w sytuacji, gdy to pracownik będący uczestnikiem PPK złoży deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, nie spowoduje to utraty przez tego pracownika statusu uczestnika PPK, a jedynie zobowiąże pracodawcę do zaprzestania naliczania i odprowadzania wpłat do PPK.

Jak wskazuje art. 23 ust. 2 ustawy o PPK, w tr