Odmowa poddania się badaniom lekarskim a zwolnienie dyscyplinarne

Przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, a w szczególności art. 211 pkt 5 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 1510, ze zm.) jasno wskazują, iż do podstawowych obowiązków pracownika z niepełnosprawnością należy poddawanie się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosowanie się do wskazań lekarskich. Wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

Na podstawie art. 229 k.p., wstępne badania lekarskie dotyczą osób przyjmowanych do pracy, a także pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy oraz innych pracowników, którzy są przenoszeni na stanowiska pracy narażone na ryzyko wystąpienia czynników szkodliwych dla zdrowia albo uciążliwych warunków.

Co istotne, oprócz badań wstępnych każdy pracownik z niepełnosprawnością jest zobligowany do poddawania się badaniom okresowym. Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy niepełnosprawny pracownik zachoruje i będzie z tego powodu niezdolny do pracy przed okres przekraczający 30 dni, powinien poddać się również obowiązkowym badaniom kontrolnym w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku, co wynika z art. 229 § 2 k.p.

Trzeba podkreślić, iż na mocy art. 12a ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.), dalej: specustawa, w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, od dnia ogłoszenia danego stanu, zawiesza się wykonywanie obowiązków wynikających z przepisów art. 229 § 2 zdanie pierwsze, § 4a w zakresie badań okresowych i § 5 k.p.

Odpowiednio do art. 12a ust. 2 specustawy, po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii albo po odwołaniu stanu epidemii, pracodawca i pracownik są obowiązani niezwłocznie podjąć wykonywanie zawieszonych obowiązków, o których mowa w ust. 1, i wykonać je w okresie nie dłuższym niż 180 dni od dnia odwołania danego stanu.

Natomiast art. 12a ust. 3 specustawy przewiduje, iż po upływie 180 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia ep