Faktoring a ulga we wpłatach na PFRON – dopuszczalne formy regulowania należności

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o rehabilitacji, jednym z warunków obniżenia wpłaty na PFRON jest uregulowanie należności za zakup produkcji lub usługi w terminie określonym na fakturze, z tym że w przypadku płatności dokonywanych za pośrednictwem banku za datę uregulowania należności uważa się datę obciążenia rachunku bankowego nabywcy na podstawie polecenia przelewu.

Nie oznacza to jednak, że jest to jedyna dopuszczalna forma płatności umożliwiająca nabycie prawa do ulgi. Skoro w przepisie użyto sformułowania „w przypadku”, to oznacza, że regulacja ma charakter przykładowy, dotyczący tylko jednego z wielu możliwych sposobów dokonania płatności. Kontrahent może zatem dokonać płatności np. gotówką, czekiem, wekslem czy w drodze dwu- lub wielostronnej kompensaty albo w inny dowolny sposób. Należy jednak pamiętać, że zapłata (bez względu na jej formę) musi być dokonana w całości w terminie określonym na fakturze. Istotne przy doborze formy płatności jest więc to, by możliwe było ustalenie, że wierzytelność sprzedawcy spełniającego warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o rehabilitacji została zaspokojona w pełnej wysokości i w terminie widniejącym na fakturze.

Niespełnienie któregoś z tych warunków powoduje brak możliwości nabycia prawa do obniżenia. Natomiast samo nabycie prawa do obniżenia następuje z dniem otrzymania przez nabywcę informacji o kwocie obniżenia wpłat na PFRON.

Pracodawca może zatem wystawiać informację o obniżeniu opłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) kontrahentom, którzy należności za zakupione usługi b