Czy zatrudnionych pracowników w oddziale zagranicznym wlicza się do stanu zatrudnienia?

Firma prowadzi swoją działalność również poza granicami kraju (oddział zagraniczny). Oddział, jako wyodrębniona organizacyjnie jednostka, zatrudnia pracowników na terytorium obcego państwa i odprowadza za tych pracowników składki na ubezpieczenia społeczne, a także wszelkie daniny publiczne. Również te nakazujące wpłacać co miesiąc do budżetu państwa kwotę stanowiącą minimalne gwarantowane wynagrodzenie krajowe brutto pomnożone przez liczbę miejsc pracy, na których nie zatrudniały osób niepełnosprawnych. Czy, jeśli chodzi o ten ostatni podatek, powinno się wliczać do stanu zatrudnienia ogółem pracowników zatrudnionych przez oddział zagraniczny?

Na początek przypomnijmy, że zgodnie z art. 21 ust.1 ustawy o rehabilitacji pracodawca zatrudniający o najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i art. 22, dokonać miesięcznych wpłat na Fundusz. Wysokość wpłacanej kwoty stanowi iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników, odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6%, a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych. Zdaniem przedsiębiorcy, w sytuacji, w której działa wyodrębniony organizacyjnie i samodzielny oddział zagraniczny, zatrudniający pracowników w oparciu o umowy o pracę, to składki na ubezpieczenia społeczne oraz inne daniny publiczne odprowadzane są na terytorium tego kraju. W opinii przedsiębiorcy pracownicy zatrudnieni przez oddział zagraniczny nie powinni być wliczani do poziomu zatrudnienia, lecz jedynie ci z pracowników, którzy zostali bezpośrednio zatrudnieni przez pracodawcę. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 z późn.zm.) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Wewnętrzna jednostka organizacyjna – np. oddział zagraniczny polskiego przedsiębiorcy samodzielnie zatrudniający pracowników - nie posiada osobowości prawnej. Należy zatem do kategorii pracodawców niebędących osobami prawnymi. Natomiast zgodnie z art. 3 kodeksu pracy przyznaje się takiej jednostce zdolność prawną w zakresie prawa pracy.

Zdaniem przedsiębiorcy nie powinno się wliczać do stanu zatrudnienia ogółem pracowników zatrudnionych przez oddział zagraniczny i świadczących pracę na terytorium obcego państwa, gdzie odprowadzane są za nich przez pracodawcę (oddział zagraniczny) wszelkie daniny wymagane przez prawo oraz składki na ubezpieczenia społeczne.

Na początku należy wyjaśnić, że pojęcie oddziału przedsiębiorcy znajduje się w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dalej jako „ustawa o zasadach uczestnictwa”. O ile w większości postanowień, ustawa ta reguluje działanie podmiotów zagranicznych na terenie RP, to w zakresie definicji oddziału przedsiębiorcy, nie ogranicza tej definicji tylko do podmiotów będącyc