Czy rząd zamierza wdrażać reformę systemu orzekania o niepełnosprawności etapowo?

Co z wyrokiem TK?

W wyroku z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13) Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz. U. Z 2022 r., poz. 615, ze zm.) – dalej: u.ś.r., jest sprzeczny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej – w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą z niepełnosprawnością po ukończeniu przez tę osobę wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. Przepis art. 17 ust. 1b u.ś.r. dotyczy świadczenia pielęgnacyjnego, które może być przyznane opiekunowi osoby z niepełnosprawnością pod warunkiem powstania niepełnosprawności nie później aniżeli do ukończenia 18. roku życia bądź w trakcie nauki w szkole albo szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.

Warto przytoczyć uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 kwietnia 2019 r. (II SA/Po 1152/18), w którym SA zwrócił uwagę, że „Trybunał Konstytucyjny nie skorzystał z przewidzianej w art. 190 ust. 3 Konstytucji RP możliwości odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu art. 17 ust. 1b ustawy, co oznacza, że bezpośrednim skutkiem orzeczenia jest utrata przez ten przepis – we wskazanym w wyroku zakresie – domniemania konstytucyjności i to od momentu wejścia w życie tego przepisu”.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że TK w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 21 października 2014 r. wskazał, że ogłoszenie tego wyroku nie oznacza uchylenia zakwestionowanego przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r., gdyż zrównanie sytuacji prawnej beneficjentów świadczenia pielęgnacyjnego pociąga za sobą konieczność dokonania racjonalnych działań ustawodawczych, które powinny zostać podjęte bez zbędnej zwłoki.

Od dnia 1 stycznia 2022 r. świadczenie pielęgnacyjne wynosi 2119 zł netto i nie jest zależne od kryterium dochodowego. Niemniej jednak przysługuje ono tylko opiekunom dzieci z niepełnosprawnością rezygnującym z pracy na rzecz opieki nad tymi dziećmi. Do świadczenia pielęgnacyjnego nie