Czy złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis po upływie 30 dni od dnia dokonania wydatku z ZFRON może skutkować odmową wydania zaświadczenia?
Stosownie do § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 1171) pracodawca wydatkujący środki zgromadzone na zakładowym funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych zobowiązany jest do poinformowaniu podmiotu udzielającego pomocy o dokonaniu wydatku ze środków ZFRON w ciągu 30 dni od dnia jego poniesienia. Ze względu na fakt, że przywołane rozporządzenie, jak również ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 573, z późń. zm.) nie określają konsekwencji naruszenia tego terminu, przez długi czas kwestię sporną stanowił jego charakter, co skutkowało rozbieżnościami w podejściu podmiotów wydających zaświadczenia do opóźnień wnioskodawców.
W dniu 18.06.2014 r. zapadł pierwszy wyrok wskazujący, iż zawarcie w § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych 30 – dniowego terminu na powiadomienie przez pracodawcę organu właściwego do wydania zaświadczenia o dokonaniu wydatku ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji, który ma charakter terminu prawa materialnego, a więc jego zachowanie warunkuje wydanie temu przedsiębiorcy prowadzącemu zakład pracy chronionej zaświadczenia o udzieleniu pomocy de minimis - jest niezgodne z delegacją ustawową zamieszczoną w art. 33 ust. 11 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w zw. z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP (wyrok NSA z dnia 18.06.2014 r., sygnatura akt: II GSK 633/13).
Jak wskazano w przywołanym wyroku punktem wyjścia dla oceny skutków uchybienia terminu, o którym mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia powinna być analiza konstytucyjności tego przepisu. NSA podkreślił, że sądy administracyjne posiadają kompetencję do kontroli zgodności przepisów rozporządzeń z przepisami zawartymi w aktach hierarchicznie nadrzędnych. Zawiera się w tym kompetencja sądu do oceny, czy przepis rozporządzenia, który został zastosowany przez organ administracji, jest zgodny z
Konstytucją RP i z przepisem upoważniającym do wydania tego rozporządzenia.
Każde rozporządzenie jest aktem prawnym wydawanym w cel
Dołącz do nas
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm
Informacja dotycząca plików cookies
Nasza strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do Twoich potrzeb. Możesz zaakceptować pliki cookies albo wyłączyć je w przeglądarce. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia.
W dowolnej chwili możesz wycofać swoją zgodę na przetwarzanie danych, zażądać informacji o zakresie przetwarzanych danych lub zmienić zakres ich przetwarzania. Więcej informacji o przetwarzaniu danych znajdziesz w Polityce Prywatności.
