Świadczenie rehabilitacyjne i zasiłek chorobowy dla pracownika z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy

Pracownik z prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy rozchorował się na tyle poważnie, że wyczerpał 182-dniowy okres pobierania zasiłku chorobowego. Jego stan zdrowia nadal nie pozwala na powrót do pracy. Czy w takich okolicznościach może ubiegać się o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego?

Art. 8 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, tzw. ustawa zasiłkowa, stanowi, że zasiłek chorobowy z powodu „zwykłej” choroby przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy nie dłużej jednak niż przez 182 dni. Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej pracownik, który po wyczerpaniu tego okresu jest nadal niezdolny do pracy, a stan jego zdrowia wskazuje, że po dalszym leczeniu lub odbyciu rehabilitacji odzyska zdolność do pracy, może wystąpić do ZUS z wnioskiem o świadczenie rehabilitacyjne.

Niest