Możliwość podjęcia pracy w przypadku orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji

Całkowita niezdolność do samodzielnej egzystencji w świetle prawa

Definicję całkowitej niezdolność do samodzielnej egzystencji jest pojęciem określonym w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, którą w dalszej części tekstu będzie nazywana „ustawą emerytalną”.

W myśl art. 13 ust. 5 ustawy emerytalnej w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.

W praktyce oznacza to, że orzeczenie ZUS dotyczące niezdolności do samodzielnej egzystencji jest wydawane wówczas, gdy ubezpieczony ma na znacznie naruszoną sprawność organizmu i w związku z tym wymaga stałej lub długotrwałej opieki i pomocy przy realizacji podstawowych codziennych potrzeb życiowych.

Należy jeszcze dodać, że orzekając o niezdolności do samodzielnej egzystencji, stosuje się odpowiednio art. 13 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej. Zapisy te precyzują czas na, jaki orzeka się niezdolność. Może być ona przypisana na okres nie dłuższy niż 5 lat lub na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do samodzielnej egzystencji przed upływem tego okresu.

Stopnie niepełnosprawności a orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji

Zasady oraz warunki zatrudniania osób z naruszoną sprawnością organizmu regulują przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Przywołany akt prawny dotyczy m.in. osób, których niepełnosprawność została potwierdzona orzeczeniem. W tym przypadku będą to organy orzekające o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub została podjęta decyzja orzeczeniu o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów.

Ustawa o rehabilitacji wyróżnia trzy stopnie niepełnosprawności. Stopień znaczny jest tym stopniem, który