Ciężki wypadek przy pracy – co grozi pracodawcy?

Według informacji przekazanych przez Główny Urząd Statystyczny, w 2021 r. dokonano zgłoszenia przeszło 68 tys. wypadków przy pracy, z czego niemal 600 osób miało wypadki ciężkie albo nawet śmiertelne. Nie jest tajemnicą, że takie zdarzenia niekorzystnie oddziałują na wizerunek firmy. Niestety, oprócz tego generują także dodatkowe koszty wiążące się z np. przymusem wstrzymania prac z przyczyny absencji pracownika, koniecznością rekrutacji nowej osoby, wdrożeniem jej do pracy, a ponadto uszkodzeniem mienia, maszyn czy urządzeń.

Adekwatnie do art. 234 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1320, ze zm.) – dalej: k.p., w razie wypadku przy pracy pracodawca jest zobligowany podjąć niezbędne działania eliminujące bądź ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym i ustalenie w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku oraz zastosować stosowne środki zapobiegające podobnym wypadkom.

Zgodnie z art. 234 § 2 k.p., zatrudniający jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy. W tego typu przypadkach pracodawca powinien mieć na względzie to, że z dużym prawdopodobieństwem zawiadomienie takie będzie wiązało się z kontrolą przedsiębiorstwa przez te organy.

Adekwatnie do definicji zamieszczonej w art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j.: Dz. U. z 2019