: Formy zatrudnienia pracownika

Umowa o pracę

Tą najbardziej podstawową oraz powszechną formą zatrudnienia pracownika jest stosunek pracy, czyli umowa o pracę. Opiera się ona przede wszystkim na regulacjach prawnych ujętych w Kodeksie pracy. Jest to akt normatywny, który reguluje prawa i obowiązki stron stosunku pracy, czyli pracownika i pracodawcy. Zatrudnienie pracownika na podstawie umowy o pracę wiąże się z pewnymi gwarancjami:

- wynagrodzeniem minimalnym,

- prawem do płatnego urlopu,

- wynagrodzeniem chorobowego w czasie choroby,

- uregulowanym czasem pracy,

- szczegółowo określonym sposobem zatrudniania i zwalniania pracowników.

Stosunek pracy oznacza, że pracownik zobowiązuje się do wykonywania określonej pracy na rzecz pracodawcy, pod jego kierownictwem, w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Natomiast pracodawca zobowiązuje się do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem.

Nawiązanie z pracownikiem stosunku pracy jest zdecydowanie najbardziej korzystną dla niego formą zatrudnienia. Jak wspomniałem, umowa o pracę wymaga od pracodawcy zagwarantowania płacy minimalnej. Ponadto pracodawca ponosi również koszt opłacenia częściowych składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe) oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Dlatego też koszt zatrudnienia pracownika na cały etat to wynagrodzenie przynajmniej na poziomie wynagrodzenia minimalnego plus ok. 20 proc. opłat składek społecznych.

Kodeks pracy wyróżnia trzy rodzaje umów o pracę, które podzielone są ze względu na czas trwania:

- na okres próbny,

- na czas określony,

- na zastępstwo,

- na czas nieokreślony.

Inne, często stosowane formy zatrudnienia to umowy cywiln