Jako przyczynę wypowiedzenia umowy często podaje się „likwidację stanowiska” lub „likwidację etatu”. Ale uwaga: te dwa określenia nie są tożsame.
Art. 30 Kodeksu pracy jasno podaje, że pisemne wypowiedzenie, wręczane przez pracodawcę, musi zawierać przyczynę rozwiązania stosunku pracy. Dokument można wręczyć pracownikowi osobiście, albo doręczyć przez osobę upoważnioną do działania w sprawach z zakresu prawa pracy (posiadającą odpowiednie pełnomocnictwo) lub wysłać pracownikowi pocztą, przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru, na wskazany przez niego adres zamieszkania. W tym ostatnim przypadku pracodawca musi mieć potwierdzenie, że pracownik odebrał tę przesyłkę, gdyż od dnia jej odebrania zacznie biec okres wypowiedzenia umowy.
Aby wypowiedzenie umowy było skuteczne, trzeba bardzo precyzyjnie podać jego przyczynę. Sąd Najwyższy w wyroku 4 października 2018 r. III PK 97/17 uznał, że likwidacja jedynego w swoim rodzaju stanowiska pracy, w której wyniku następuje zmiana struktury zakładu pracy, powodująca zmniejszenie zatrudnienia, uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy itp. zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju. Jednak sytuacja wygląda całkiem inaczej w przypadku likwidacji jednego z
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm