Indywidualny rozkład czasu pracy w przypadku niepełnosprawnego kierowcy

Zagadnienia związane z czasem pracy niepełnosprawnych kierowców należy rozpatrywać, biorąc pod uwagę dwa akty prawne, a mianowicie: ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 220, ze zm.) – dalej: u.c.p.k., a także ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 44, ze zm.) – dalej: u.r.o.n.

Na podstawie art. 8 ust. 1 u.c.p.k., dla celów rozliczania czasu pracy i ustalania uprawnienia do wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, w ujęciu tej ustawy przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, licząc od godziny, w której kierowca rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Tak rozumiana doba pracownicza nie musi pokrywać się z dobą astronomiczną. Co istotne, doba pracownicza jest ruchoma, a godziny ją wyznaczające mogą być zindywidualizowane dla poszczególnych pracowników.

W tym miejscu warto zaznaczyć, że ustawodawca przyznał pracodawcy możliwość ustalenia indywidualnego rozkładu czasu pracy kierowców. Wspomniany rozkład czasu pracy może przewidywać różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy, z tym zastrzeżeniem, że w takim przypadku ponowne wykonywanie pracy przez pracownika w tej samej dobie pracowniczej nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

Jednocześnie, stosując indywidualny rozkład czasu pracy kierowcy, pracodawca powinien uwzględnić to, że w razie wcześniejszego przyjścia pracownika do pracy w kolejnej dobie pra