Konieczność korekty INF-U w przypadku wpisania zaniżonego wynagrodzenia pracownika z niepełnosprawnością

Jak wynika z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 100, ze zm.) – dalej: u.r.o.n., co do zasady pracodawca, który zatrudnia minimum 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, musi dokonywać miesięcznych wpłat na PFRON, w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych. Jednakże ze wspomnianych wpłat zwolnieni są pracodawcy, u których wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi co najmniej 6%.

Analizując kwestie związane z możliwością dokonania korekty informacji o kwocie obniżenia wpłat na PFRON, należy zaznaczyć, że zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 u.r.o.n., wpłaty na PFRON podlegają obniżeniu po spełnieniu określonych kryteriów. Pierwszym jest kryterium przedmiotowe. Mianowicie, obniżenie obowiązkowych wpłat na PFRON jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku zakupienia przez nabywcę (kontrahenta)

• produkcji, lub
• usługi,

Obniżeniem wpłat na PFRON natomiast nie jest objęty handel. Nie oznacza to, że sprzedający nie może dokonać sprzedaży określonej usługi nabywcy. Aczkolwiek w takim przypadku nabywca nie może oczekiwać uzyskania prawa do obniżenia wpłat na PFRON w następstwie zakupu usługi handlowej.

Następnie należy uwzględnić kryterium podmiotowe po stronie sprzedającego. W myśl art. 22 ust. 1 u.r.o.n produkcja lub usługa, której zakup wiąże się z obniżeniem wpłat na PFRON, musi być wytworzona lub jest świadczona przez określone podmioty, ściślej mówiąc:

• zakłady aktywności zawodowej,
• przedsiębiorstwa społeczne zatrudniające przynajmniej 10 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,
• innych pracodawców zatrudniających co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,

Jednocześnie należy pamiętać o kryterium podmiotowym występującym po stronie pracowników z niepełnosprawnościami zatrudnionych w danym zakładzie pracy. Pracodawca bowiem musi osiągać wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczonych do:

• znacznego stopnia niepełnosprawności lub
• umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, w odniesieniu do których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, cał